کایزر هشدار داد: «همه ما در لیست بازدیدکنندگان هستیم! ویلیام دوم در سال 1908 در محفل خانواده زمانی که او از ترور پادشاه پرتغال مطلع شد چارلز اول با تجربه. همیشه در طول تاریخ سوءقصد به سرهای تاجدار وجود داشته است. اما از دهه 1850 آنها افزایش یافته اند. امروز از "اختراع تروریسم" در شکل مدرن آن صحبت می شود (Carola Dietze). انگیزه قاتلان معمولاً دو ایده انقلابی بود: ایده ملت و ایده آزادی. چندین کار خونین شکست خورد، در حالی که برخی دیگر به مرگ پایان یافت، مانند در سال 1881 برای تزار روسیه. اسکندر دوم.، 1898 برای اتریشی ملکه الیزابت ("سیسی") یا 1914 برای زوج ولیعهد اتریش فرانتس فردیناند و سوفی.

مثل ترور نایب السلطنه ژاپن دوم نائوسوکه 1860 یا رئیس جمهور ایالات متحده آبراهام لینکلن همانطور که در سال 1865 ثابت شد، تروریسم یک اختراع اروپایی نبود. و این فقط بر حق امتیاز تأثیر نداشت. همچنین اتو فون بیسمارک با سوء قصدها و تهدیدهای مکرر مواجه شد.

تهدید به مرگ بیسمارک

بیسمارک اولین بار در اوایل سال 1863 توسط یک لهستانی مورد حمله لفظی قرار گرفت که از سیاست پروس در قبال قیام لهستان خشمگین شده بود. در پایان سال، یک «شلسویگر آواره» تهدید کرد که اگر بیسمارک به تلاش‌های دانمارک برای الحاق شلسویگ به جنگ پاسخ ندهد، به مرگ خواهد رسید. در ژوئیه 1864، یک "دوست X" در نامه ای نوشت که یک حمله سمی را اعلام می کند، زیرا سیاست شلزویگ-هولشتاین بیسمارک با شعار "تا ابد تایید نشده" در تضاد بود. در سپتامبر 1865، یک بریتانیایی هشدار داد که اگر بیسمارک جرأت کرد به انگلستان بیاید، از "شلیک کردن مغز" او هشدار داد. در مارس 1871، نمایندگان انترناسیونال و فراماسونها که در لیون گرد هم آمدند، بیسمارک را فراخواندند. ویلیام اول و هلموت فون مولتکه کشتن. دو سال بعد، یک دیگ‌ساز بلژیکی به اسقف اعظم پاریس پیشنهاد داد جوزف هیپولیت گیبر ترور صدراعظم رایش را به دلیل قوانین فرهنگ کمپف پروس-آلمانی اعلام کرد. در ژوئیه 1881 بیسمارک نامه ای از هامبورگ دریافت کرد که در آن او و "بیسمارکبرود" به دلیل "ظلم و ستم انجام شده" تهدید به نابودی شدند.

 ملکه الیزابت از اتریش-مجارستان در آخرین تصویر استودیویی قبل از مرگش، عکاسی شده توسط لودویگ آنگرر، روتوش شده توسط کارل پیتزنر (حوزه عمومی)

Wie ernst نیت بسیاری از دشمنان بیسمارک با دو حمله ای که واقعاً انجام شد نشان داده می شود. این دانشجوی بیست و دو ساله به دلیل عصبانیت از جنگ قریب الوقوع پروس علیه اتریش تصمیم خود را گرفت. فردیناند کوهن بلیند در بهار 1866 برای کشتن "خائن به آلمان". در 7 مه، پسرخوانده یک انقلابی 48 بیسمارک را در برلین در Unter den Linden متوقف کرد و سه بار با یک هفت تیر به سمت او شلیک کرد. نخست وزیر پروس قاطعانه خود را به سمت قاتل پرتاب کرد، اما نتوانست از شلیک دو گلوله دیگر جلوگیری کند. پلیس و سربازان گارد دوم که اتفاقاً آنجا بودند، در نهایت کوهن بلیند را دستگیر کردند.

زندگی بیسمارک با شانس و شانس نجات یافت. زیرا او به دلیل بیماری که به تازگی بر آن غلبه کرده بود، لباس گرمی غیرمعمول برای فصل سال به تن داشت. گلوله‌ها از میان لباس‌های ضخیم فرو رفت، اما از روی دنده‌ای لیز خورد و تنها کبودی دردناکی ایجاد کرد. هنگامی که بیسمارک پس از این حادثه به آپارتمان خود در ویلهلم استراسه رسید، با این جمله به همسر و برخی مهمانان سلام کرد: "فرزندم، امروز به من شلیک کردند، اما چیزی نیست."

 تلاش برای ترور کنت بیسمارک، چاپ سنگی توسط A. Gocht، Neu-Gersdorf (© Otto-von-Bismarck-Stiftung)

خبر این ترور با سرعت برق در برلین پخش شد. وقتی شاه ویلهلم اول آمد تا نجات رئیس دولتش را تبریک بگوید، بیسمارک‌ها به سختی میز را بلند کردند. شامگاه تعداد زیادی از شهروندان برای ابراز همدردی مقابل منزل وی تجمع کردند. اما صداهایی نیز شنیده می‌شد، تا بالاترین حلقه‌های سلطنت، که با درک این عمل پلید روبرو شدند. ولیعهد ویکتوریا کوهن بلیند را "کرم بدشانس خوش‌نیت، اما گمشده و کوته‌بین" توصیف کرد. پس از آنکه این دانش‌آموز در حین اطاعت از پلیس، شریان کاروتید خود را برید و تسلیم جراحت شد، حتی در اتریش و جنوب آلمان به عنوان شهید تجلیل شد.

اگرچه بدون شک این ترور توسط یک فرد تنها انجام شد، بیسمارک بلافاصله تز یک نقشه ترور را تبلیغ کرد. درباره رئیس پلیس برلین ویلیام استیبر او هفته ها را صرف جاسوسی از صحنه مهاجرت آلمانی ها در لندن کرد، جایی که کوهن بلیند بزرگ شده بود. همانطور که انتظار می رفت، این تحقیق ناموفق بود.

 سلاح قتل: هفت تیر ساخته شده توسط سازنده بلژیکی Joseph Chaineux (© Otto-von-Bismarck-Stiftung)

اگرچه بیسمارک حملات بیشتر را ممکن می‌دانست، اما در ابتدا اقدامات احتیاطی امنیتی خاصی انجام نداد. چند سال بعد، این تقریباً نابودی او بود. در 13 ژوئیه 1874، کوپر کاتولیک ماگدبورگ XNUMX ساله اخراج شد. Eduard Kullmann با تپانچه به صدراعظم. بیسمارک برای معالجه در کیسینگن می‌ماند و می‌خواست با کالسکه باز از آپارتمان خود به سوی درمان‌های آبگرم رانندگی کند. قاتل از این امید الهام گرفته شده بود که بتواند با قتل بیسمارک به فرهنگ کامپف پایان دهد. اما صدراعظم فقط از ناحیه دست و صورت راست آسیب دید. خواننده اپرا در همان نزدیکی خوزه لدرر کولمان توانست توقیف کند و در نتیجه سهم قابل توجهی در دستگیری فوری داشته باشد. کولمان به دلیل بی نظمی به چهارده سال زندان و سپس هفت سال زندان دیگر محکوم شد. در سال 1888 در زندان آمبرگ درگذشت.

بیسمارک به سرعت از شوک حمله در سال 1874 غلبه کرد. "چیز" "برای درمان مناسب نبود"، اما واضح است که بخشی از کار او این بود که "گاه به گاه تیراندازی شود." این خونسردی او را از سوء استفاده سیاسی از سوء قصد به قتل کولمان باز نداشت، همانطور که کوهن بلیند در گذشته انجام داده بود. او در پایان سال 1874 در رایشستاگ هجوم آورد و به مرکز گفت: «آن مرد را هر طور که دوست دارید اخراج کنید». "اما او به کت تو چسبیده است!"

 قاتل Eduard Kullmannعکس روز بعد از جنایت در حیاط زندان بد کیسینگن توسط ویلهلم کراننبرگ (© Otto-von-Bismarck-Stiftung)