Kaiser "Hepimiz hedef listesindeyiz!" diye uyardı Wilhelm II 1908'de aile çevresinde Portekiz kralına suikast haberini aldığında I. Charles öğrendi. Tarih boyunca taçlı kafalara yönelik suikastlar her zaman yaşanmıştır. Ancak 1850'lerden beri artıyorlar. Bugün modern haliyle “terörün icadı”ndan bahsediyoruz (Carola Dietze). Suikastçılar çoğunlukla iki devrimci fikir tarafından motive ediliyordu: ulus fikri ve özgürlük fikri. Birçok kanlı eylem başarısızlıkla sonuçlandı, ancak diğerleri, örneğin 1881'de Rus Çarı'nınki gibi, ölümcül bir şekilde sona erdi. İskender II.Avusturya için 1898 İmparatoriçe Elizabeth (“Sisi”) veya 1914'te Avusturya veliaht prensi çift Franz Ferdinand ve Sophie için.

Japon naibine suikast gibi II Naosuke 1860 veya ABD Başkanı Abraham Lincoln 1865'te kanıtlandığı gibi terörizm bir Avrupa icadı değildi. Ve bu sadece taçlı kafaları etkilemedi. Ayrıca Otto von Bismarck'ın defalarca cinayet teşebbüsüne veya tehditlere maruz kaldı.

Bismarck'a ölüm tehditleri

Bismarck ilk sözlü saldırısını 1863'ün başında Prusya'nın Polonya ayaklanmasına yönelik politikasına kızan bir Polonyalıdan aldı. Yılın sonunda, "sınır dışı edilen Schleswiger", Bismarck'ın Danimarka'nın Schleswig'i savaşla ilhak etme girişimine yanıt vermemesi halinde ölümle tehdit etti. Temmuz 1864'te bir "arkadaş Eylül 1865'te bir Britanyalı, Bismarck'ın İngiltere'ye gelmeye cesaret etmesi halinde "beynini patlatacağı" konusunda uyardı. Mart 1871'de Lyon'da toplanan Enternasyonal ve Masonların temsilcileri Bismarck'ı çağırdılar. I. William ve Helmuth von Moltke öldürmek. Yaklaşık iki yıl sonra Belçikalı bir kazan üreticisi Paris Başpiskoposuna bir teklifte bulundu. Joseph Hippolyte Guibert Prusya-Alman Kulturkampf yasaları nedeniyle Reich Şansölyesine suikast. Temmuz 1881'de Bismarck, Hamburg'dan kendisinin ve "Bismarck soyunun" "işlenen tiranlık" nedeniyle yok edilmekle tehdit edildiğini belirten bir mektup aldı.

 imparatoriçe Avusturya-Macaristan Elizabeth Ludwig Angerer tarafından fotoğraflanan, Carl Pietzner tarafından rötuşlanan, ölümünden önceki son stüdyo fotoğrafında (kamu malı)

Gibi ernst Gerçekleştirilen iki suikast girişimi, Bismarck'ın birçok düşmanının onun niyetlerine karşı kayıtsız kaldığını gösteriyor. Yirmi iki yaşındaki öğrenci, Prusya'nın Avusturya'ya karşı yaklaşmakta olan savaşına duyduğu öfke nedeniyle bu kararı verdi. Ferdinand Cohen-Kör 1866 baharında “Almanya haini”ni öldürmek için. 7 Mayıs'ta, 48'de bir devrimcinin üvey oğlu, Bismarck'ı Berlin'deki Unter den Linden caddesinde yakaladı ve ona tabancayla üç el ateş etti. Prusya Başbakanı kararlı bir şekilde suikastçının üzerine atıldı ancak iki el ateşin daha yapılmasını engelleyemedi. Orada bulunan polis memurları ve 2. Muhafız Alayı askerleri sonunda Cohen-Blind'i tutukladı.

Bismarck'ın hayatı şans eseri kurtarıldı. Bir hastalığın üstesinden yeni geldiği için yılın bu zamanı için alışılmadık derecede sıcak giyinmişti. Kurşunlar kalın elbiseyi delse de kaburga kemiğinden kayarak sadece acı veren bir morarmaya neden oldu. Olaydan sonra Bismarck, Wilhelmstrasse'deki dairesine vardığında eşini ve bazı misafirlerini şu sözlerle selamladı: "Evladım, bugün bana ateş ettiler ama hiçbir şey değil."

 Kont Bismarck'a suikast girişimi, taşbaskı, A. Gocht, Neu-Gersdorf (© Otto-von-Bismarck-Stiftung)

Saldırı haberi Berlin'de yıldırım gibi yayıldı. Plaka Bismarck'lar tarafından alınır alınmaz Kral I. Wilhelm, hükümet başkanını kurtarılmasından dolayı tebrik etmeye geldi. O akşam çok sayıda vatandaş ona olan sempatisini göstermek için evinin önünde toplandı. Ancak monarşinin en yüksek çevrelerinde bile bu alçak eylemi anlayışla karşılayan sesler de vardı. Veliaht Prenses Victoria Cohen-Blind'i "iyi niyetli ama yanlış yönlendirilmiş ve dar görüşlü bir zavallı" olarak tanımladı. Öğrenci, polise itaat ederken şah damarını kesip yaralandıktan sonra Avusturya ve Güney Almanya'da şehit bile ilan edildi.

Suikast girişimi şüphesiz yalnız bir kurt tarafından gerçekleştirilmiş olmasına rağmen, Bismarck hemen bir cinayet planı teorisinin propagandasını yaptı. Berlin polis şefi hakkında Wilhelm Stieber Cohen-Blind'in büyüdüğü Londra'daki Alman göçmen ortamını gözetlemek için haftalar harcadı. Beklendiği gibi araştırma sonuçsuz kaldı.

 Cinayet silahı: Belçikalı üretici Joseph Chaineux'den bir paket tabanca (© Otto-von-Bismarck-Stiftung)

Bismarck daha fazla saldırının mümkün olduğuna inansa da başlangıçta herhangi bir özel güvenlik önlemi almadı. Bu, birkaç yıl sonra neredeyse onun çöküşü olacaktı. 13 Temmuz 1874'te Magdeburg'lu yirmi yaşındaki Katolik kalfa bakır kovuldu Eduard Kullmann Reich Şansölyesine tabancayla. Bismarck bir kaplıca tedavisi için Kissingen'deydi ve dairesinden kaplıca tedavisine üstü açık bir araba ile gitmek üzereydi. Suikastçı, Bismarck'ı öldürerek Kulturkampf'ı sonlandırabileceği umudundan ilham alıyordu. Ancak Reich Şansölyesi yalnızca sağ elinden ve yüzünden yaralandı. Yakınlarda duran opera sanatçısı Jose Lederer Kullmann yakalamayı başardı ve böylece derhal tutuklanmasına önemli bir katkıda bulundu. Kullmann, itaatsiz davranışı nedeniyle on dört yıl hapis cezasına ve ardından bir yedi yıl daha hapis cezasına çarptırıldı. 1888'de Amberg hapishanesinde öldü.

Bismarck, 1874'teki saldırının şokunu hızla atlattı. "Olay" "tedaviye uygun değildi" ama kısa ve öz bir şekilde "zaman zaman vurulmak" onun pozisyonunun bir parçasıydı. Bu soğukkanlılık onu, Kullmann'ın ve Cohen-Blind'in suikast girişimini siyasi olarak istismar etmekten alıkoymadı. 1874'ün sonunda Reichstag'da merkeze seslenerek, "Adamımı dilediğiniz gibi dağıtın" diye öfkeyle bağırdı. "Paltonuzun kuyruklarında asılı duruyor!"

 Suikastçi Eduard Kullmann, Wilhelm Cronenberg tarafından Bad Kissingen hapishanesinin avlusunda suçun ertesi günü fotoğraflandı (© Otto-von-Bismarck-Stiftung)